Eski zamanlarda bir adam “hayatın anlamı”nın ne olduğuna takmış kafayı…
Kütüphaneler dolusu kitaplar, bilginler, alimler, üstatlar, göklere yapılan yakarışlar…
hiçbiri ona yeterli cevabı verememiş…
Fakat mutlaka bir cevabı olmalı diyormuş…
Dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş…
Koca dağları aşmış “Hayatın anlamını” bulma uğruna…
Uçsuz bucaksız çölleri geçmiş…
Engin denizleri aşıp…
En ıssız kentlere bile gidip herkese sormuş…
Ama zaman da bir yandan geçip gidiyormuş…
Tam umudunu yitirmişken bir köyde insanlar karşıdaki dağlarda yaşayan aksi bir bilgeden söz etmişler…
Zirvede yüksek duvarlar ardındaki bir bahçede yaşayan bu bilgenin her soruya bir yanıtı varmış…
Zorlu bir yolculuk sonunda bilgenin yaşadığı zirvedeki bahçeye ulaşmış ama bilge ona kapılarını açmamış…
Günler boyunca yüksek duvarların önünde yakarmış ve sonunda bilge insafa gelip ona kapıyı açmış…
Kapıdan içeri giren adam sonunda “Hayatın Anlamı”nın ne olduğunu sorabilmiş bilgeye…
Bilge; “sana bunun cevabını söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor” demiş, adam kabul etmiş……
Bilge, küçük bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytinyağı doldurmuş…
“şimdi çık ve bahçede bir tur at, tekrar buraya gel, ama kaşıktaki zeytinyağı bir damla bile eksilirse kaybedersin” demiş…
Adamın gözü çay kaşığında, bahçedeki patikayı takip edip bahçeyi turlayarak gelmiş…
“İşte !” demiş adam… “kaşıktan bir damla bile eksilmedi”… “söyle bana artık hayatın anlamını”… Bilge;
“Acele etme, istediğin cevabı alacaksın, önce bana bir anlat, o gezdiğin bahçe nasıldı ?” diye sormuş…
Adam şaşkın;”Ama ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki! Bir damla bile dökmemem gereken zeytinyağı vardı” demiş…
Bilge, “şimdi yeniden bahçeyi dolaşacaksın, kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi de inceleyip gel”, demiş
Adam tekrar bahçeye çıkmış, geri geldiğinde bilge, adama “bahçe nasıldı?” diye tekrar sormuş…
Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış
“Hayatımda gördüğüm en güzel bahçe bu.
O çiçekler, o ağaçlar, akan sular harika” demiş adam…
Bilge ona; ”sen bu bahçeyi daha önce de gezmiştin bir damla bile yağ dökülmemişti ama şimdi ise kaşığında hiç yağın kalmamış” demiş…
“-Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider ve sen farkına varmazsın…”
“Yada güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın ama son sahnede sorumsuzluk sana acı gelebilir…”
“HAYAT SENİN BAKIŞLARINDA GİZLİDİR”
Şimdi kendine sor: ikinci bir kez sen bu bahçeyi gezebilecek misin?
HAYATA BİR DAHA BAK !
SANA SUNULMUŞ EN DEĞERLİ ARMAĞAN…
GEÇEN HER SANİYENİN KIYMETİNİ BİL !…
Kütüphaneler dolusu kitaplar, bilginler, alimler, üstatlar, göklere yapılan yakarışlar…
hiçbiri ona yeterli cevabı verememiş…
Fakat mutlaka bir cevabı olmalı diyormuş…
Dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş…
Koca dağları aşmış “Hayatın anlamını” bulma uğruna…
Uçsuz bucaksız çölleri geçmiş…
Engin denizleri aşıp…
En ıssız kentlere bile gidip herkese sormuş…
Ama zaman da bir yandan geçip gidiyormuş…
Tam umudunu yitirmişken bir köyde insanlar karşıdaki dağlarda yaşayan aksi bir bilgeden söz etmişler…
Zirvede yüksek duvarlar ardındaki bir bahçede yaşayan bu bilgenin her soruya bir yanıtı varmış…
Zorlu bir yolculuk sonunda bilgenin yaşadığı zirvedeki bahçeye ulaşmış ama bilge ona kapılarını açmamış…
Günler boyunca yüksek duvarların önünde yakarmış ve sonunda bilge insafa gelip ona kapıyı açmış…
Kapıdan içeri giren adam sonunda “Hayatın Anlamı”nın ne olduğunu sorabilmiş bilgeye…
Bilge; “sana bunun cevabını söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor” demiş, adam kabul etmiş……
Bilge, küçük bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytinyağı doldurmuş…
“şimdi çık ve bahçede bir tur at, tekrar buraya gel, ama kaşıktaki zeytinyağı bir damla bile eksilirse kaybedersin” demiş…
Adamın gözü çay kaşığında, bahçedeki patikayı takip edip bahçeyi turlayarak gelmiş…
“İşte !” demiş adam… “kaşıktan bir damla bile eksilmedi”… “söyle bana artık hayatın anlamını”… Bilge;
“Acele etme, istediğin cevabı alacaksın, önce bana bir anlat, o gezdiğin bahçe nasıldı ?” diye sormuş…
Adam şaşkın;”Ama ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki! Bir damla bile dökmemem gereken zeytinyağı vardı” demiş…
Bilge, “şimdi yeniden bahçeyi dolaşacaksın, kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi de inceleyip gel”, demiş
Adam tekrar bahçeye çıkmış, geri geldiğinde bilge, adama “bahçe nasıldı?” diye tekrar sormuş…
Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış
“Hayatımda gördüğüm en güzel bahçe bu.
O çiçekler, o ağaçlar, akan sular harika” demiş adam…
Bilge ona; ”sen bu bahçeyi daha önce de gezmiştin bir damla bile yağ dökülmemişti ama şimdi ise kaşığında hiç yağın kalmamış” demiş…
“-Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider ve sen farkına varmazsın…”
“Yada güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın ama son sahnede sorumsuzluk sana acı gelebilir…”
“HAYAT SENİN BAKIŞLARINDA GİZLİDİR”
Şimdi kendine sor: ikinci bir kez sen bu bahçeyi gezebilecek misin?
HAYATA BİR DAHA BAK !
SANA SUNULMUŞ EN DEĞERLİ ARMAĞAN…
GEÇEN HER SANİYENİN KIYMETİNİ BİL !…